طبق ماده ۱ قانون مالیاتهای مستقیم، کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی که در داخل کشور با فعالیت اقتصادی، خدماتی و غیره درآمد کسب میکنند، مشمول پرداخت مالیات بر درآمد هستند.
مالیات حقوق نیز بخشی از مالیات بر درآمد محسوب میشود و در ردیف قانون مالیاتهای مستقیم قرار میگیرد.
در ادامه مطلب به جرایِم عدم پرداخت مالیات حقوق میپردازیم .
ماده ۱ قانون مالیاتهای مستقیم:
1-کلیه مالکین اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی نسبت به اموال یا املاک خود واقع در ایران طبق مقررات باب دوم.
2- هر شخص حقیقی ایرانی مقیم ایران نسبت به کلیه درآمدهائی که در ایران یا خارج از ایران تحصیل مینماید.
3- هر شخص حقیقی ایرانی مقیم خارج از ایران نسبت به کلیه درآمدهائی که در ایران تحصیل میکند.
4- هر شخص حقوقی ایرانی نسبت به کلیه درآمدهائی که در ایران یا خارج از ایران تحصیل مینماید.
5- هر شخص غیرایرانی (اعم از حقیقی یا حقوقی) نسبت به درآمدهائی که در ایران تحصیل مینماید و همچنین نسبت به درآمدهائی که بابت واگذاری امتیازات یا سایر حقوق خود یا دادن تعلیمات و کمکهای فنی یا واگذاری فیلمهای سینمائی (که بعنوان بها یا حق نمایش یا هر عنوان دیگر عاید آنها میگردد) از ایران تحصیل میکند.
کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی که در داخل کشور با فعالیت اقتصادی، خدماتی و غیره درآمد کسب میکنند، مشمول پرداخت مالیات بر درآمد هستند. مالیات حقوق نیز بخشی از مالیات بر درآمد محسوب میشود و در بخش قانون مالیاتهای مستقیم قرار میگیرد.
برخلاف مالیات شرکتها که به اشخاص حقوقی ارتباط دارد،در نظر داشته باشید پرداخت مالیات حقوق بر عهده اشخاص حقیقی خواهد بود و با نسبت خاصی از درآمد شخصی تعیین میشود.
مثال:
ابتدا مقدار حقوقی که معاف از مالیات است مشخص خواهد شد که برای سال 1404، این عدد برابر با 24 میلیون تومان است.
بعد از تعیین میزان حقوقی که معاف از مالیات است، نرخ مالیات به صورت پلهای تعیین میشود. به عبارت دیگر هرچه درآمدتان بیشتر باشد، مالیات بیشتری پرداخت میکنید. برای درک بهتر موضوع به مثال مالیات حقوق توجه کنید: برای مثال کسانی که در سال 1404 بین 24 تا 30 میلیون تومان حقوق میگیرند باید 10% مالیات پرداخت کنند و کسانی که بین 30 تا 38 میلیون تومان درآمد دارند علاوه بر مالیات پله اول، بابت مازاد بر 30 میلیون تومان باید 15% مالیات پرداخت کنند.